عضویت کلیسا چیست؟

پاسخ

«عضویت» دارای چهار جنبه می‌باشد:

۱.اعضای کلیسا باید مسیحی باشند. در کتاب اعمال افرادی که به انجیل ایمان آوردند به کلیسا افزوده شدند (اعمال ۲ : ۴۱- ۴۷). رساله‌های پولس رسول به کلیساها، نامه‌هایی به مسیحیان می‌باشد (رومیان ۱: ۷، اول قرنتیان ۱ : ۲). با وجود اینکه هیچ کلیسایی نمی‌تواند به طور کامل تشخیص دهد که چه کسی مسیحی است و چه کسی نیست، هر کلیسایی باید عضویت خود را فقط برای افرادی نگه دارد که به طور رسمی ایمان خود را به مسیح اعتراف می‌کنند.

۲.اعضای کلیسا باید به طور مرتب در کلیسا حضور به‌هم رسانند. عضویت در کلیسا به کلیساها کمک می‌کند که بر زندگی اعضای خود نظارت داشته باشند. اگر کسی به طور منظم در کلیسا حاضر نشود، کلیسا به هیچ طریقی متوجه نخواهد شد که به آن شخص چه می‌گذرد.

۳.اعضا، کلیسا را به زمینه‌ای ابتدایی و اصلی برای مشارکت و خدمت خود می‌بینند. «من یکی از اعضای کلیسای مشایخی\ پرزبیتری  هستم، اما خدمت واقعی من …»‌ این یک روش غیر کتاب‌مقدسی برای بیان جمله خود می‌باشد. عهدجدید سرشار است از واژۀ «یکدیگر»، که برای اعضای کلیساهای محلی نوشته شده است. به این معنا نیست که مسیحیان وقتی موقعیتی پیش می‌آید، نباید این حُکمها را در میان مسیحیان کلیساهای دیگر انجام دهند. بلکه عهدجدید می‌خواهد که مسیحیان این حُکمها را ابتدا در میان گروهی واقعی از افرادی که نسبت به آنها مسئولیت دارند و پاسخگو می‌باشند به کار ببرند ( به عنوان نمونه، اول قرنتیان ۱۲).

۴. اعضای کلیسا باید امتیازات و مسئولیت‌های کتاب‌مقدسی خاصی داشته باشند. اعضای کلیسای محلی باید امتیاز شرکت در شام خداوند را داشته باشند. همچنین آنها این مسئولیت را دارند که:

•برای کلیسا دعا کنند.

•روابط شفافی با دیگر اعضای کلیسا داشته باشند و به آنها توجه کرده و مراقبت، تشویق و توبیخ کنند، تعلیم دهند، و از یکدیگر تعلیم گیرند (افسسیان ۴ : ۱۵ – ۱۶).

•مطیع رهبری و تعالیم کلیسا باشند. (عبرانیان ۱۳ : ۱۷)

•اتحاد را در بدن ترویج دهند. (افسسیان ۴ : ۳)

•خادمین کلیسا و فعالیت‌های کلیسایی را از نظر مالی حمایت کنند (غلاطیان ۶ : ۶).

•از عطایای روحانی که خدا به آنها بخشیده استفاده کرده تا به هر شکلی که قادرند این بدن را بنا کنند (اول قرنتیان ۱۲ : ۷).

ترجمه کانون کتاب‌مقدس