موعظه برای غیر مسیحیان – مسیحیان و اعضای کلیسا

واعظ برای چه کسی موعظه می کند؟ اخیرا چند کتاب درمورد نحوه موعظه از قفسه کتابخانه برداشتم و متوجه شدم که به ندرت به این سوال اشاره شده است. به نظر می رسد که واعظین بیشتر نگران شیوه موعظه کردن خود هستند.

 

هنوز، شبانان کمی توجه خود را به شنوندگان می دهند، و توجه خود را روی دو گروه از جمعیت قرار می دهند: غیرکلیسایی ها و پست مدرن ها. گوردن – کانول رییس جیمز امری وایت، شبان کلیسای جماعتی مک لن برگ در شارلوت، کارولینای شمالی، یکبار گفت که هدف او در موعظه غیرایمانداران می باشند. در مصاحبه سال ۱۹۹۹ آن را به این شکل بیان کرد:

 

مک لن برگ کلیسایی است برای حق جویان  تاسیس شده تا ….. تمرکزش روی افراد غیرکلیسایی می باشد. البته آشکار است که منظور من از تمرکز روی حق جویان به این معناست که نقاط ورودی کلیسا برای افرادی طراحی شده که کلیسا رو نیستند. از طریق و شکل ومدل های مختلف می توانیم به آنها کمک کنیم تا حقیقت را جستجو کنند، یا می توانیم کمکشان کنیم که حق جویان فعالی بشوند. چون هر فردی که کلیسا رو نباشد الزاما حق جو نیست. {۱}

 

وقتی موعظه منظور یکی از این ” نقاط شروع ” است، وایت خودش را طوری ساخته است که بعد از مردانی مانند بیل هابیلز، باب راسل، و اریک وارن، کسانی که خود را از واعظین دیگر جدا کرده اند برای نشان دادن توانایی و سخنوری خودشان به غیرکلیسایی ها. {۲}

 

گروه دیگری از نویسندگان تاکید در مهم بودن موعظه به افکار پست مدرنی ها دارد. شبان سابق برایان مک لارن گفته است که انعکاس نگرش پست مدرن به نمایش دادن و تحلیل دقیق، همراه با تمایل به سندیت و داستان سرایی او در سال ۲۰۰۱ بر موعظه او تاثیر گذاشت. درحال حاضر، بخش اصلی موعظه او داستان سرایی و سندیت است.{۲}

 

این دومثال بعضی از ما را عصبی می کند. وقتی واعظ بیش از حد خود را با شنوندگان همسان می کند، پیغامی که میاد پیغام سازش است، همانطور که در این دو مورد ، حق جویان حساس و کلیساهای نوپا دیده می شود. هنوز واعظینی هستند که به انسانهای واقعی موعظه می کنند که کلیسا رو نیستند، پست مدرن، و هر چیز دیگری که ممکن است ما بهش فکر کنیم. این مقاله سعی دارد با فروتنی این کار را انجام دهد. من پیشنهاد می کنم واعظین وقتی موعظه می کنند این سه دسته افراد را به یاد بیاورند. {۳}

 

به بی ایمانان موعظه کن   

همیشه خوب است که در موعظه صبح های یکشنبه غیر مسیحیان را به خوبی تشخیص بدی، حتی اگر کلیسای شما کوچک باشد و غیر مسیحیان حضور نداشته باشند. کلیسای من زیاد بزرگ نیست، اما فرض من بر این است که افرادی که روی نیمکت ها نشسته اند ممکن است هنوز مسیح را نمی شناسند. برخی از آنها مسیحیان اسمی هستند که ممکن است مسیح را به رسمیت بشناسند و سالها در کلیسا حضور داشته باشند، اما هنوز به تولد تازه نیاز دارند. بعضی های دیگر غیر مسیحیانی هستند که اعضای ما آنها را دعوت کرده اند. عده ای هم از طریق یک کارت، دیدن آگهی و وب سایت ، یا دیدن ساختمان وارد کلیسا شده اند. به هرحال، بی ایمانان خواهند آمد.

باید چه کار کرد؟

 انجیل را واضح و شفاف بیان کن

این وظیفه واعظین است که از کلام خدا به طورشفاف پرده برداری کنند. پولس می نویسد،

زیرا اگر با لبان خود اعتراف کنی که عیسی، خداوند است و در قلب خود ایمان آوری که خدا او را پس از مرگ زنده ساخت، نجات خواهی یافت. زیرا انسان با قلب ایمان می آورد و نیک محسوب می گردد و با لبهای خود به ایمانش اعتراف می کند و نجات می یابد. ( رومیان ۱۰: ۹-۱۰)

در هر صورت ما خادمان انجیل هستیم. انجیل در هر موعظه نباید یک شکل باشد. اما با اینحال به هر شکلی که توضیح داده میشود، باید از پیغام این را سوال کند که ” چه ربطی به انجیل داشت؟ ” طوریکه بی ایمانان در انتهای موعظه فرق بین موعظه انجیلی و غیر انجیلی را تشخیص دهند.

 

کلیسای من نزدیک آموزشگاه کتاب مقدس است، و ما افراد بسیاری داریم که دروس شبانی می خوانند و اغلب این سوال را می پرسند: ” آیا انجیل در هر موعظه باید باشد؟ ” جواب “بله” است. حداقل به دو دلیل :اول ، چونکه انجیل شرح حال کل کتاب مقدس از پیدایش تا مکاشفه است. دوم، چونکه بی ایمانان باید معنی این قسمت را درک کندد ” اگر به زبان خود اعتراف کنید که عیسی خداوند است و در دل خود باور داشته باشید که از مردگان برخاسته است.” ( مسیحیان لازم دارند که برای رشد ایمانشان بارها و بارها بشنوند!) حتی اگر بی ایمانان چندین بار انجیل را شنیده باشند، خداوند امروز زن و مرد را پیش از موعظه من آورده – بنابراین، می خواهم زنان و مردان را در درک انجیل به چالش بکشم، تا کلماتی همچون گناه ، نجات ، قابل درک باشد.

شفاف سازی در مورد انجیل برای من مهمترین کار به عنوان یک واعظ است.

با شرح و توضیح موعظه کن

واعظینی که نسبت به غیر مسیحیان در کلیسا حساس هستند می توانند با موعظه تشریحی خود آنها را خدمت کنند. غیر مسیحیان می خواهند بدانند که چرا ما ایمان داریم و به چی ایمان داریم. زمانی که زندگی ما برپایه کلام خدا باشد، با هدایت غیرکلیسایی ها به سوی کتابمقدس می توانیم صادقانه آنها را خدمت می کنیم، وفادارانه و به روشنی کتاب مقدس، همانطور که مسیحیان را خدمت می کنیم.

جنبش نویسندگان و رهبران کلیسایی امروز می گوید که : ذهن پست مدرن – کلیسایی و غیر کلیسایی بهترین پاسخ به ” روایت داستانی” است. بحث برسراین است که مردم داستان می خواهند. خوب، من هم داستان دوست دارم. مفسر کلام باید داستانی از کتاب مقدس برای بی کلیسایی ها آماده کند. که با این کار داستانی از کلام خدا برای بشریت آماده می کنند، که در واقع داستانی برای زندگی خودشان آماده می کنند. وقتی واعظین می خواهند تفسیرکلام داشته باشند، نباید فقط از آیات کتابمقدس استفاده کنند، بلکه باید با این طرز فکر این کار را انجام دهند که ” نقشه بزرگ خدا ” را به شنوندگان نشان بدهند. این نوع موعظه باب میل حق جویان است. {۴}

 

جنبشی مشابه می گوید که ذهن پست مدرن از ارزش اعتباری برخوردار است. خوب، من هم اعتبار را دوست دارم. برای تفسیر کلام بهانه خوبی است. اجازه بدهید کمتر روی بسته بندی تمرکز کنیم و بیشتر روی پیغام: عیسی چه گفت؟ پیشگویی اشعیا چه بود؟ پولس چه نوشت؟ آنها چه جوابی به این سوالات دادند، که ما باید امروز چه کار کنیم؟ این همان چیزی است که وقتی غیرایمانداران به کلیسا می آیند از ما می خواهند – حقیقت کتابمقدس صیقل داده نشده. هرچند آنها درنتیجه با این حقیقت موافق باشند چیزی است بین آنها و خدا؛ اما چیزی که ما موعظه می کنیم چیزی نیست که چنگی به دل بزند. {۵}

بی ایمانان را صید کن

چندین چیز هست که ما می تونیم موعظه مان را بشارتی بسازیم.شناسایی اعداد بزرگ و کوچک در تقسیم فصل ها و آیه ها به غیر کلیسایی ها کمک می کند. بنابراین به آنها می گوید که چطوراز فهرست کتاب مقدس استفاده کنند.چه کلام تسلی دهنده ای است برای بازدیدکنندگان بی ایمان. وقتی دیده می شود هرشخصی دراطرافش به سرعت عوبدیا را پیدا می کند.

 

مقدمه چینی در موعظه و معرفی بخشی از متن کتاب مقدس که قرار است تفسیر شود کمک می کند تا پل ارتباطی بین غیرایمانداران محیا شود. برای مثال ، عید قیام یکشنبه گذشته موعظه ای کردم در مورد لوقا ۵: ۳۳-۳۹ – وقتی فریسیان اعتراض کردند که شاگردان عیسی روزه نمی گیرند – عیسی پاسخ داد: آیا می توان میهمانان عروسی را تا زمانی که داماد با آنهاست به روزه واداشت؟ و همچنین گفت: کسی شراب نو را در مشکهای کهنه نمی ریزد. من اسم موعظه ام را گذاشتم ” آیا مسیحیان شادترهستند؟” این مقدمه فرصتی است برای شرح این حقیقت که، خوشی پایدار، تغییرشادی زندگی شروعی است برای برخاستن عروس در مسیح عیسی.آیا مسیحیان بودند که به این مقدمه کمک کردند؟ امیدوارم، اما من آن دو یا سه دقیقه ای را دیدم که فرصت خاصی برای صید کردن بی ایمانان بود، ممکن است کسی نیاز به راهنمایی بیشتری داشته باشد تا درک کند که چرا ما در کلام خدا با هم جمع می شویم.

تمام این تمرین های ” کوچک” تاثیر بسیار خوبی روی جماعت می گذارد. وقتی ایمانداران تشخیص می دهند که منبر جایی دوستانه است برای بی ایمانان ،آنها خیلی مشتاق می شوند که دوستان غیر مسیحی خود را هم بیاورند. این اشتباه است که فکر کنیم انجیل محوری به این معنی است که نسبت به حق جویان نمی توانیم حساسیت داشته باشیم.

به نو ایمانان موعظه کن

موعظه برای نو ایمانان همانقدر مهم است که، وظیفه اصلی واعظ در روز خداوند هدف قراردادن مسیحیان است.

او در حال ساخت کلیسای محلی است، و کلیسا می شنود، حاضر و راغب تسلیم به مسیح به عنوان سرکلیسا است. این نخستین “ملاقات رسمی” ماست. بدین گونه، موعظه ما تدارک دیده می شود، من نخست نوایمانان را در افکارم دارم.

چطور باید این واعظ به مسیحیان جوابگو باشد؟

مسیحیان را تنبیه و اصلاح کن

ما از یوحنا یاد گرفتیم که گناه اصرار و پافشاری در زندگی ایمانداران دارد. ” اگر ما بگوییم که گناه نکرده ایم، او را دروغگو شماردیم، و کلام او در ما نیست” ( اول یوحنا ۱: ۱۰) در این آیه یک چیزی کم است، اگر یوحنا می دانست که ایمانداران در تلاش برای کاهش گناهشان، بالا بردن تقدسشان، و انکار خداوند هستند.علاوه براین پولس می نویسد که: “تمامی کتب از الهام خداست و بجهت تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است. (دوم تیموتائوس ۳: ۱۶) بنابراین، وقتی شبان به مسیحیان موعظه می کند، گفتن حقیقت کلام خدا برای اصلاح و تربیت لازم است.

هیچ شبانی نمی خواهد که مسیحیان را محکوم کند. همچنان وفادارانه به کلام خدا، اما هر شخص لازم است که تنبیه و اصلاح شود. این یک دلیل است چراکه درک کلام به راحتی قابل قبول نیست. منظور از وفادار بودن به کلام مستلزم این است که هر قسمت را از خودمان سوال کنیم وقتی موعظه می کنیم، “چطور میشود که مسیحیان را با اصلاح کرد یا به چالش کشید؟” آیا بت پرستی ،دعا نکردن، غیبت کردن چالش برانگیز است؟ ممکن است پاسخ آن مربوط به شبان محلی جماعتی باشد یا برای تمام مسیحیان کاربردی باشد. به هرحال، موعظه ای بدون تنبیه و اصلاح نمی تواند موعظه کاملی از کلام باشد.

مسیحیان را حمایت و تشویق کن

خوشبختانه ، موعظه برای نوایمانان به معنای بیشتری از اصلاح و تربیت است. به این معنا که کارکردن روی حمایت و تشویق ایمانداران از طریق کلام خدا است. ایمانداران بکلی تابع کلام هستند. همانطور که عیسی گفت : ” انسان محض نان زیست نمی کند، بلکه به هر کلمه ای که از دهان خدا صادر می گردد”. (متی ۴:۴ و تثنیه ۸: ۳) این به این معنی است که وقتی مسیحیان برای شنیدن موعظه می آیند آنها می آیند که از کلام زندگی تغذیه شوند.

البته که ایمانداران می توانند در طول هفته از کلام خدا تغذیه شوند ، اما موعظه نقشی مهمی در تغذیه آنها دارد. به تیطس (۱: ۱-۳) توجه کنید جایی که پولس شرح میدهد چطور زندگی جاودان در موعظه کلام خدا آشکار می شود. ایمانداران از طریق موعظه از کلام خداوند تغذیه می شوند.  یک سوال که از هر بخش این متن می توانیم بپرسیم این است که ” چطوراین متن می تواند مسیحیان را حمایت، تقویت و تشویق کند؟ ”

چیزهای کوچیکی که منو تشویق میکنه در ماموریت موعظه این است که، کلیسا اجتماع ایمانداران است چون آنها نیاز دارند زندگی به آنها موعظه کلام را بدهد، نه اینکه به من احتیاج دارند! این وظیفه ساده است که آنها به من تحمیل کرده اند، غذای روحانی که آنها به من سفارش داده اند تا آماده کنم. چه امتیازی بهتراز اینکه برای خدمت به خداوند باید از آن استفاده کرد، حمایت، تشویق ، ساختن، و تقویت مردمانش از طریق کلامش!

 

مسیحیان راتقدیس و تقویت کن

پسر دعا کرد که فرزندان پدر تقدیس شوند و بیشتر به شباهت عیسی درآیند. عیسی می دانست که پیروانش رنج و اهانت را تحمل خواهند کرد زیرا که کلام او را دریافت می کنند. ” من کلام تو را به آنان رسانیده ام، اما چون آنها مانند من به این جهان تعلق ندارند جهان از آنان نفرت دارد. (یوحنا ۱۱۷: ۱۴) “. اما او ادعا نکرد که آنها از این جهان فاصله بگیرند، بلکه بیشتر، دعا کرد که آنها مقدس شوند. چطور مسیحیان مقدس تر می شوند؟ عیسی دعا کرد، ” آنان را به وسیله راستی خود تقدیس نما، کلام تو راستی است.(یوحنا ۱۷:۱۷)” پیغام خداوند تقدیس فرزندان خداست. مسیحیان بوسیله دریافت و بکاربستن خبرهای خوش و زندگی آنها طبق کتاب خدا مقدس می شوند. تا مرد خدا برای هرکار نیکو کاملا آماده و مجهز باشد (مقایسه شود با دوم تیموتائوس 3: 17) کلام مقدس افراد را مقدس می سازد.

البته، کار اصلی خداوند تقدیس کردن است. او کسی است که در زندگی ایمانداران کار میکند. “زیرا خداست که از لطف، هم اراده و هم قدرت خود هرکاری را  در شما ایجاد می کند.” (فیلیپیان ۲: ۱۳) و (عبرانیان ۱۳: ۲۰-۲۱) و او کسی است که هرآنچه مسیحیان بدان نیاز دارند را محیا می کند تا او را جلال و حرمت دهند. این دقیقا واقع خواهد شد زمانی که مقدسین جمع می شوند تا از حقیقت کلامش بشنوند. حیرت آور نیست که آنها پیشی میگیرند برای “محبت و کارهای نیکو”. (عبرانیان ۱۰: ۲۴)

واعظین کلام فرصت پرفیضی دارند تا در زندگی گناهکاران اثرگذار باشند تا آنها را به سمت زندگی با مسیح هدایت کنند. در مزمور ۱، شخص برکت یافته تشبیه شده بسان درختی کناره جویبار، که این درخت با قدرت و پربارمیوه خویش در موسمش آورد. درک این تشبیه کار دشواری نیست. یک مسیحی قدرتمند و پربار است وقتی تغذیه می شود و از شریعت خداوند بهره می برد. نقش موعظه ها در زندگی یک مسیحی بدین شکل است. اگرچه یک واعظ نمی تواند کسی را خوشحال بسازد ( خداروشکر که این کار مربوط به خدا و روح اوست)، اما این عطا بدو داده شده است که فرزندان خدا را از کلام خدا سیرآب کند. واعظ می تواند مانند آن نهرهای آب باشد، وفادارانه کلام خدا را برساند و این درخت را هفته به هفته، ماه به ماه، سال به سال تقویت کند.

برخلاف یک حسابدار که آخر هر ماه به حسابها رسیدگی میکند، یا مدیرعامل که نگاهش به همه ی شرکت است، چه کسی می داند که واعظ میوه ای که متولد شده، زندگی که تبدیل شده ، قلبی که لمس شده را هرگز خواهد دید! بهترین کار شبان در این قسمت از آسمان نمی تواند قابل اندازه گیری باشد. اینگونه میوه نمی تواند در سبدها جمع آوری شود. با این وجود، میوه ها وجود دارند. کلام موعظه شده ی خدا توسط فیض اش ، گناهکار را به سوی فیض و راستی  برای کار پرجلال اش آماده می کند.

مسیحیان را رشد بده و به چالش بکش

شاگردان لازم دارند که در درک و تفسیر آیات کتابمقدس رشد کنند. آنها تمایلی به دریافت غذا از موعظه ها ندارند، بر عکس افرادی که در کتاب اعمال ۱۷ در شهر بیریه بودند و هر آنچه را که می شنیدند امتحان میکردند تا به درستی حقیقت آن برسند. تفسیری دقیق از موعظه شاگردان را به چالش می کشد تا چیزی برای تفکر کردن و امتحان کردن آن داشته باشند، جیمز دبلیو از موعظه های سطحی انتقاد میکند.

یکبار الکساندر گفت،

در این موعظه ما حقایق کتابمقدسی باارزشی یافتیم، بسیار تصاویر اصیل و قابل لمس، نحوه ی استدلال بسیار، تشویق های دلسوزانه، و مرهم های عالی. به خودی خود مورد توجه قرار گرفته، و موعظه ای پشت منبری به نظر می رسد، و ایراد بسیار کمی میشه از آن گرفت؛ با اینحال براساس کتابمقدس آنها به عنوان تحت الفظی هیچ هستند. آنها مشکلاتی همچون استدلال منبع الهام نویسندگان را حل نمی کنند ؛ آنها هیچ دورنمای وسیعی در زمینه موضوع خود نشان نمی دهند، ممکن است مدتهای مدیدی این کار را تکرار کنند و بدون توجه به جماعت تعلیم دهند و آنها به این تفسیرها عادت کنند.

موعظه ای که مسیحیان را به رشد و چالش می کشد نباید درک آن سخت باشد ( چنین موعظه ای بیهوده و براساس کلام نیست!). همیشه، موعظه ای که مسیحیان را به چالش و رشد می کشد موعظه ای است که از طریق مرد خدایی که از کلام پر است انجام می گیرد. شبانی که تمام وقت خود را برای آماده کردن خوراک صرف می کند نباید این سوال را بپرسد که ” چطور این پیغام مسیحیان را به چالش و رشد می کشد؟” زیرا کلام خدا برای به ثمرنشاندن اهداف او عمل می کند.( اشعیا ۵۴: ۱۰-۱۱) . تلاش او ثمرخواهد داد در حالیکه جماعت پاداش سعی و کوشش او را در خواهند کرد.

درکلیسای من وفادارانه به کلام تلاش می کنیم که حتی آیه ای کم را به درستی موعظه کنیم، چنانچه در این اواخر با کتاب ایوب انجام دادم. برای اولین بار در این سالها، دانشجویان کالج به کلیسا پیوستند زیرا موعظه ها باعث چالش و رشد آنها شده است. اخیرا زوجی مسن به من گفتند که دوست دارند به کلیسا بیایند زیرا آنها توانایی یافته اند که در وقت ناهار در مورد موعظه با هم گپ و گفتگو داشته باشند. فکر نمی کنم که کسی بگوید که ما برای ارتباط برقرار کردن با دنیا کار مهیبی انجام می دهیم، و هیچ کس نخواهد گفت که موعظه ی من هیجان انگیز است. مکان های بی شماری برای رشد وجود دارد. اما با فیض خدا ما کلام خدا را باز می کنیم – و این هیجان اگیز است و زندگی را عوض می کند.

مسیحیان به واعظین وفادار به کلام نگاه می کنند، که به معنای موعظه ای است که شامل توبیخ و اصلاح ، نگه داری و تشویق، تقدیس و قوت، چالش کشیدن و رشد است.

اکنون که موعظه ی ما شامل مسیحیان و غیر مسیحیان می باشد، این ممکن است به نظر جایی طبیعی برای توقف باشد. اما واعظین لازم دارند که به این معقوله حساس باشند: اعضای کلیسا.

به اعضای کلیسا به عنوان یک بدن متحد موعظه کن

برای بیشتر کلیساها، بزرگترین بخش جماعت شامل مردان و زنانی می شود که خود را به این مکان، به این خدمت و به یکدیگر متعهد ساخته اند. آیا این به موعظه شما مربوط می شود؟ فکر می کنم.

پولس جماعت کولسی را اینگونه شرح می دهد ” این قبیل اشخاص رابطه ی خود را با سر یعنی با مسیح قطع کرده اند. تحت فرمان مسیح تمام بدن نیرو می گیرد و به توسط مفاصل و رشته ها به هم متصل می شود و همانطور که خدا می خواهد ، نمو می کند.” (کولسیان ۲: ۱۹) اینها شاگردانی ساده نبودند، آنها در کلیسای کولسی ریشه دوانده بودند و رشد کرده و رشد آنها از خداوند بود. در کولسیان ۳: ۱۵-۱۶ ، پولس ادامه می دهد، ” و سلامتی خدا در دلهای شما مسلط باشد که به آن هم در یک بدن خوانده شده اید و شاکر باشید. کلام مسیح در شما به دولتمندی و به کمال حکمت ساکن بشود، و یکدیگر را تعلیم و نصیحت کنید به مزامیر و تسبیحات و سرودهای روحانی و با فیض در دلهای خود خدا را بسرایید.” توجه کنید که پولس به این کلیسای محلی به عنوان یک بدن اشاره می کند و به آنها یادآوری می کند که آنها با کلام مسیح با هم متحد می شوند. این زمانی انجام می شود که آنها با هم جمع شوند و سرود بخوانند و کلامی که موعظه می شود را بشنوند.

پولس در اینجا مسیحیان را به عنوان یک فرد مشخص نمی کند بلکه اعضای یک مشخص یک کلیسا. جمع شدن آنها اتحاد می آورد نه به خاطر اینکه از نظر جغرافیایی به هم نزدیک بودند، بلکه به خاطر کلام مسیح که آمد تا در آنها ساکن شود و آنها تعالیم و نصایح را با همدیگر به اشتراک می گذاشتند. آنها زیر این اقتداررفتند زیرا درک کردند که مسیح سر آنهاست.

این همان حقیقت در کلیسای محلی امروز است، و یکی از معانی اتحاد در بین اعضا است، موعظه کلام خداست. جان کالوین وقتی که کار واعظ را شرح می دهد اینگونه بیان می کند. شبان کسی است که اتحاد در بدن می آورد. و همچنین کالوین می نویسد تعبیر کلیسا به یک امید، یک خدا، یک ایمان و یک تعمید در افسسیان ۴،

در این کلمات پولس نشان می دهد که خدمت به انسانها که خدا آن را در کلیسا به کار می برد، یک مسئله ی حیاتی است که خدا برای اتحاد ایمانداران در یک بدن از آن استفاده می کند… طریقی که او (خدا) به کار می برد این است: او عطایایش را از طریق خادمانش در کلیسا توزیع می کند و بعد حضور خودش را در آنجا نشان می دهد، با به کار گیری قوت روح خدا، و مانع ناامیدی و بی ایمانی می شود. در این شرایط مقدسین احیا شده و بدن مسیح تقدیس می شود. در این شرایط ما در همه ی موارد رشد کرده و او کسی که سر است و با بقیه ی مقدسین مشارکت دارد. در این موقع همه ی ما وارد اتحاد مسیح می شویم، و وقتی نبوت شکوفا می شود، ما از خادمانش استقبال می کنیم و تعلیم آنها را خوار نمی شماریم. هر کسی سعی دارد از این الگوی کلیسایی بیرون آید یا آن را ناچیز و خوار شمارد، توطئه ی ویرانی کلیسا را دارد.

چرا انقدر اهمیت دادن به اعضای کلیسا به عنوان یک بدن متحد مهم است، وقتیکه بسیاری از کلیساها با افرادی که عضو کلیسا نیستند رشد می کنند؟ چون کتابمقدس به افرادی که جزیی از کلیسای محلی هستند، اهمین می دهد، همانطور که در رساله های عهد جدید می توانیم ببینیم. پیش زمینه مسیحیت شامل افرادی میشد که از پیشینه های مختلف آمده و در انجیل سهیم بودند، این کلیسا بود. این یک استنباط بنیادی داشت. همانطور که پولس می نویسد، ” اگر یک عضو دردمند گردد، همه ی اعضا با او همدرد باشند، و اگر یک عضو سرافراز شود، همه در خوشی او شریک گردند. ” ( اول قرنتیان 12: 26). این یعنی آستین ها را بالا بزنید و وارد زندگی یکدیگر بشوید.

موعظه کتابمقدسی باید به طور مرتب به مسیحیان اشاره کند به منفردانه، بلکه به عنوان افرادی که نسبت به یکدیگر متعد هستند، به عنوان یک بدن محلی مشخص. از هر متن این را سوال کند: ” چطور این پیغام در زندگی ما به عنوان اجتماع ایمانداران کاربرد دارد؟ ” به نظر عجیب می رسد که بخواهیم فقط به اعضای کلیسا اشاره کنیم ، اما چه دید و رویای جالب توجهی از کلیسا برای غیر کلیسایی ها و برای مسیحیان خواهد بود که انتخاب کرده اند که فقط برای مدت کوتاهی با کلیسا باشند، به جای آنکه به آن متعهد شوند! شبان از افرادی که به کلیسا پیوسته اند ، قدردانی خواهد کرد و از آن مهمتر، عشق او به کلام خداست که اعضای کلیسایش را با هم متحد می کند، وقتیکه او مستقیما به آنهایی اشاره می کند که در موعظه متحد هستند.

نتیجه گیری

وقتی در مورد این سوال تفکر می کنم، ” واعظ به چه کسی موعظه می کند ، ” کلام پیتر آدام ، معاون اسقف سنت جود، کارلتون در استرالیا، در ذهنم منعکس می شود که نوشت، ” اگر ما خادمان خدا و مسیح هستیم، و خادمان کلامش، پس خواندگی خادم واعظ هم این است که خادم قوم خدا باشد.” بله ، من فکر می کنم واعظ باید نسبت به غیرکلیسایی ها حساس باشد. اما اگر فقط هدف ما غیر کلیسایی ها باشند، این بخش جالبی نیست. این مهم است که برای غیر کلیسایی ها موعظه کنیم، اما بیشتر اهمیت دارد که اول تمرکز ما بر روی مسیحیان باشد و به یاد بیاوریم که برای ایماندارانی که به  کلیسای محلی متعهد هستند به طور مرتب سخنرانی کنیم.

ارون منیکوف

ترجمه کانون کتاب‌مقدس

1. ” موعظه به غیر کلیسایی ها : یک مصاحبه با جیمز امری وایت” در موعظه با قدرت: دیدگاههای پویا از بیست مکاتبه کننده برجسته. میشل دویت (GRAND RAPIDS, MI: BAKER BOOKS, 2006), 227.
2. Ibid.,230
3. ” موعظه به پست مدرن ها: یک مصاحبه با برایان مک لاران” در موعظه با قدرت : : دیدگاههای پویا از بیست مکاتبه کننده برجسته. میشل دویت . (GRAND RAPIDS,MI: BAKER BOOKS,2006) , 126-27.
4. کمک به تفسیراین داستان ، این کتاب برای واعظین تفسیری مفید خواهد بود: سمفونی آیات کتابمقدس : منطقی و قابل درک کردن اصطلاحات بسیار زیاد کتابمقدس (1990) نوشته مارک استرام، تصویر نقشه بزرگ خدا : دنبال کردن داستانهای کتابمقدس (2002) نوشته وگان رابرتز: و انجیل و ملکوت که اکنون در THE GODSWORTHY TRILOGY در دسترس می باشد (2002) . این کتابهای مقدماتی در مورد الهیات کتابمقدس کمک می کند که شخص در حین موعظه کتاب مقدس، اتحاد آیات کتاب مقدس را منتقل کند.
5. به موعظه تفسیری مارک دور نگاهی بیاندازید، در نه نشانه یک کلیسای سالم (راه صلیب، 2004).
6. جی. دبلیو. الکساندر، فکرهایی درباره موعظه (CARLISLE,PA: BANNER OF TRUTH,DATE) 239
7. جان کالوین، موسسه ادیان مسیحی، تونی لین و میلاری آزبورن.(GRAND RAPIDS,MI: BAKER BOOK HOUSE, 1986), 245
8. پیتر آدام، از کلام خدا صحبت کن: یک الهیات عملی درباره موعظه تفسیری. (DOWNERS GROVE,IL: INTERVARSITY PRESS,1996),130.

 

Preach to the Non-Christian, Christian, and Church Member