روح القدس، دعا، و موعظه

در من یک باور ایمان در حال رشد وجود دارد، و آن باور این است که :نیاز اصلی امروزه کلیسا، کار تازه و ماندگار روح القدس می باشد.  این باور، حداقل برای من، به سادگی مربوط به این نیاز کلیسا نیست که روح القدس بیاید و ما را احیا کند یا قدرت ببخشد. بلکه این نظر مربوط به  نیاز ماست تا حکومت مسیح را، هم بر ما و هم بر دیگران آشکار کند. اگر این ایمان راسخ، مثل من ، در قلب و فکر شما هم با یک انرژی و نیروی تازه موج می زند، خوب است که این سؤال را بپرسید  :” ما چطور می فهمیم که یک باور ایمان حقیقتاً در درونمان ساکن شده است؟” به این معنا که، ” چه چیزی ثابت می کند که ما آنرا  کاملا پذیرفته ایم؟”

تعهدی برای دعا

اخیرا من در مورد این نوع سوالات تحقیق کرده ام و فکر می کنم حداقل دو نشانه قابل مشاهده است. اول، زمانی که تعهدی برای دعا و به حضور خدا رفتن وجود دارد ، این باور ایمان قابل پذیرش است.شخص دعا کننده “این موضوع را درک میکند.” درحقیقت، من وسوسه می شوم که بگویم فقط افرادی که به طور مرتب در دعا به حضور خدا می روند، افرادی هستند که واقعاً باوررا پذیرفته اند. چون با دعاهایشان، این ایمان راسخ را ثابت می کنند که خدا به تنها یی، در درون شخص و از طریق خدمت روح القدس ، قادر است که کار اصلاح و احیاء را انجام دهد. اگر ما افرادی هستیم که دعا نمی کنیم، این نشانگر این است که ما  هنوز فکر می کنیم خودمان می توانیم کار را انجام دهیم.

حال اگر من درست می گویم، به این معنا که اگر دعا گواهی آشکار بر الزام ماست، پس افرادی که مشتاق هستند خدا کار انجیل را به شکل تازه ای در زمان ما انجام دهد، باید افرادی باشند که دعا کنند.

جالب اینجاست که نقاط قوت انجیل لوقا  در این ارتباط  پویا شکل گرفته . حداقل چهار مرتبه مردم وقتی در مجاورت فردی بودند که دعا می کرد، دریافتند عیسی کیست:

درست قبل از اینکه پطرس اعتراف کند عیسی ، مسیح هست ، عیسی در خلوت دعا می کرد. لوقا 9: 18-20

پطرس، یوحنا و یعقوب به بالای کوهی رفتند تا دعا کنند، و بعد صدای خدا از آسمان آمد که نه تنها آشکار کند که عیسی کیست، بلکه نشان دهد که پیروانش با علم به این موضوع باید چه کاری انجام دهند. 9: 28-36   

در هنگام  تعمیدش ، عیسی داشت دعا می کرد زمانی که آسمان گشوده شد و روح القدس نزول کرد ، و صدایی از آسمان عیسی را به عنوان پسر خدا تأیید می کند. 3: 21-22

مقدسین سالخورده ، شمعون و حنا، از طریق خدمت روح القدس و دعاهای مرتب و روزانه خود، دریافتند که عیسی کیست.

این چهار موردِ توصیف شده، مهم است. و من معتقدم اینها طبق طرحی به ما ارائه شده. به ما تعلیم داده اند زمانیکه مردم به مسیح ایمان می آورند وشروع به پیروی کردن از او میکنند، آنها اینکار را بطور مداوم  از طریق کار تازه و پیوسته روح القدس بوسیله دعا کردن انجام میدهند. زمانیکه ما نیاز به روح القدس  را به صورت یک الزام عمیقا می پذیریم، خود را وقف دعا کردن می کنیم.

تعهدی به شرح و تشریح کتاب مقدس

دوم  وقتی این باور به عنوان خدمت ماندگار و تازه روح القدس پذیرفته شود ،دعا تنها راه  رفتن به حضور خدا نیست. یک تعهد نسبت به تفسیر کتاب مقئس هم پدیدار میشود. همانطور که کلیسا احساس نیاز بزرگ ما را بهبود می بخشد، مردم و واعظان کلام به طور یکسان گرسنه سادگی و  حقیقت تفسیر کلام خدا خواهند شد. یک راه دیگر این است که  کسی که دعا می کند، همان شخصی است که خود را وقف متون کتاب مقدسی می کند، و این کار را از روی ضرورت و نیازمندی انجام می دهد.

روح القدس و موعظه با هم کار می کنند

درحال حاضر من اطلاع دارم که  برای بسیاری از خوانندگان رابطه بین باور روح القدس و موعظه  کاملا قابل درک نیست . پس از همه اینها ، بسیاری از ما به سوی این باور به اشتباه هدایت شده ایم که باید بین تعهد به روح القدس یا تعهد به کلام خدا، یکی را انتخاب کنیم. یک شخص می تواند در جستجوی “پذیرش مردم ” یا “بلوغ روحانی” باشد ولی هر دو اینها را نمی تواند داشته باشد. همین مردم می خواهند این باور را به ما القا کنند که شخص می تواند در یک ” کلیسایی تحت هدایت روح القدس” شرکت کند یا در یک ” کلیسایی تحت مرکزیت کلام”، اما نمی تواند در هر دو اینها حضور داشته باشد. این حکمت متعارف در ما ریشه دار شده است. اما این یک باور نادرست است که  شخص فکر کند باید بین ارتباط با افرادی که در همسایگیمان هستند وکسانی که ایماندار هستند یکی را انتخاب کند.

بی تعارف بگویم که من از همه اینها خسته شده ام. از افرادی که در این رابطه بحث می کنند خسته شده ام ، انگار که روح القدس و کلام نسبت به یکدیگر بیگانه هستند. این جدا کردن، یک چیز غلطی است – و الان وقت آن رسیده که یاد بگیریم چطور این موضوع را به حال خود رها کنیم.

در عوض آنچه که من در موردش بحث خواهم کرد این است که شخصی که نیاز کلیسا به خدمت ماندگار و تازه روح القدس را تشخیص می دهد، همان شخصی خواهد بود که خود را نه تنها وقف دعا می کند، بلکه وقف تقسیر و تشریح کتاب مقدس هم می کند. به همین دلیل است که خدمت روح القدس همیشه به شکلی پویا وابسته به خدمت کلام می باشد.

نگاهی به کتاب مقدس به عنوان الگویی برای ما

اگرچه می توان متون زیادی را انتخاب کرد ،اما یک متن برای توضیح نکته مورد نظر کافی است. به عبرانیان 3 نگاه کنید، به طور خاص آیه 7، که به این شکل آغاز می شود: ” پس چنانکه روح القدس می گوید…” دو موضوع فوق العاده متعجب کننده در این پنج کلمه وجود دارد. اول، توجه کنید که مولف به نقل از مزمور 95 ، به نویسندگی روح القدس اشاره می نماید. این نکته برجسته ای است و ما باید به آن توجه کنیم. او نگفت که،” چنانکه کتاب مقدس می گوید” یا ” چنانکه مزمور نویس می گوید”، یا حتی ” چنانکه آیات کتاب مقدس می گوید”. بلکه او می نویسد ” چنانکه روح القدس می گوید.

اهمیت این موضوع مهم است. اگر شما می خواهید صدای روح القدس را بشنوید، متوجه خواهید شد که این مسئله به شکلی پویا وابسته به متون کتاب مقدس می باشد. به این معنی که روح القدس به عنوان نویسنده، در کلامی که مدتها پیش در آیات کتاب مقدس قرار گرفته، حضور دارد. فکر می کنم جان پایپر بود که چنین چیزی گفت،” اگر می خواهید امروز بشنوید که خدا با شما صحبت می کند، به اتاق خود بروید، در را ببندید، و کتاب مقدس را با صدای بلند بخوانید.” من همنظر هستم. کلام خدا، صدای روح است. بنابراین، باور ما بر اینکه بزرگترین نیاز کلیسا، کار ماندگار و تازه روح القدس می باشد، ایجاب می کند که به شکلی یکسان متعهد به  پذیرش کتاب مقدس شویم.

موضوع متعجب کننده بعدی در عبرانیان 3 : 7 مربوط به قواعد دستور زبان می باشد: فعل آن زمان حال است! اینطور بیان می شود  ،” چنانکه روح القدس می گوید…” اهمیت این موضوع نباید نادیده گرفته شود. مزمور 95، در اصل به مردم دوران عهد عتیق داده شده بود، افرادی که در زمانی بسیار متفاوت زندگی می کردند، گفته شده که کلام زنده و حضور خدا برای نسلهای بعدی می باشد- و امروزه این برای ما هم حقیقت دارد. عبرانیان 3: 7 رابطه پویا و ادامه دار میان خدمت روح القدس در زمان حال و کلام خدا را به وضوح شرح میدهد.

نتیجه گیری

و حال شما موضوع را دریافتید. باور به کار تازه روح القدس لازم است، زمانی خواهیم فهمید که این باور در استخوان و مغز استخوانمان نفوذ کرده که بدانیم تعهد به دعا و موعظه هم در ما وجود دارد.  در روزهای اخیر، این باوربا نیرویی تازه و سرزندگی به روح من رسیده است. می دانم که این باور قابل اعتماد و معتبر است چون دعا و موعظه به شکل فزاینده ای در زندگی من کاربرد عملی دارد.  و من می خواهم که همین موضوع برای شما هم صدق کند.

به قلم دیوید هلن

ترجمه کانون کتاب مقدس